ممنون از دوست خوبمون کل خاطرات رو مرور کردیم اولی کان بینظیر بود و هست با اینکه نویر عالی هست ولی برای ما الیور کان چیز دیگری بود.

اولین بازیکن خارجی که طرفدارش بودم آندریاس بره مه بود.بازیکنی که دفاع چپ بازی می کرد ولی تو ۲ تا بازی نیمه نهایی جام جهانی(۸۶ ، ۹۰) گل زد، تک گل فینال۹۰ و مقابل آرژانتین در دقایق پایانی زد و تو مرحله حذفی گل دوم به هلند زد، با اینکه چپ پا بود با هر۲ پا خوب شوت می زد و جالبه که پنالتی و با پای راست می زد. ماتیوس و کلینزمان و هم خیلی دوست داشتم و وقتی این مثلث رویایی آلمان رفتن به اینتر باعث شد تا مدتها طرفدار اینتر باشم. همین طور رودی فولر که بخاطرش از رم و بعد مارسی خوشم میومد، هر تیمی که آلمانیها توش بازی می کردن،یووه هم آلمانی زیاد به خودش دید، اندی مولر،هسلر،رویتر،کوهلر و... خلاصه که آلمان اون سالها بازیکن بزرگ زیاد داشت ولی معتبرترین لیگ ایتالیا بود و بازیکنای بزرگ کشورها عمدتا تو ایتالیا بازی می کردن. دربی میلان یه جورایی حکم الکلاسیکو این سالها رو داشت‌.
بعد از اون نسل طلایی، افول فوتبال آلمان شروع شد و رسید به جایی که شاید بشه گفت بعد از یورو۹۶ تا جام جهانی۲۰۰۶ بدترین سالهای آلمان از نظر داشتن بازیکنای سطح اول جهان بود. قبل ۲۰۰۲ یادمه که آلمان تو یه بازی دوستانه ۴-۱ اسپانیا رو برد و این اولین برد آلمان مقابل تیمهای بزرگ بعد از ۴ یا ۵ سال بود. تو ویکی پدیا در این دوران به دوران کان و بالاک مشهوره، تو اون دوران افول یه بازیکن پیدا شد که وحشتناک دوسش داشتم اونم یه گلر،اولی کان، عاشق تموم حرکاتش بودم ، تمام بداخلافیها و هر چی که بقیه شاید دوست نداشتن ولی برای من و امثال من معرکه بود، چند تا کلیپ ازش دارم که بالای ۱۰۰بار دیدم، به لطف درخشش فوق العاده ش به فینال ۲۰۰۲ رسیدیم،توپی که بازی با کره جنوبی گرفت یا پاراگوئه ؛آمریکا،کامرون و ایرلند و... همش معرکه بود و بعد اون فینال و ۳ تا انگشت شکسته اولی کان و...
شد بهترین بازیکن جام(تنها دروازه بانی که بهترین بازیکن جام جهانی شده) و...
خلاصه کنم، شد سال ۲۰۰۵ و نزدیک به جام جهانی کان همچنان تو اوج و آلمانی که دیگه اون تیم پیر ۴ سال پیش نبود و امیدهایی داشت(حداقل بابت میزبانی)
یه دفعه یه شایعه شنیدم، ینس لمان( دروازه بان خوب اون سالها) شانس این و داره که گلر اول آلمان تو جام جهانی باشه، کلی خندم گرفت که رسانه ها هر مزخرفی و می نویسن، کدوم احمقی وقتی کان هست میره سراغ گلر دیگه، سرمربی می خواد گلر دوم و هم آماده نگه داره و این حرفها رو می زنه و...کلینزمان شروع کرد به بازی دادن چرخشی و ... کم کم شایعه پررنگتر شد، از شانس بد ما ۲ تا بازی دوستانه که آلمان بد باخت کان تو دروازه بود، بازی با کره و رومانی، دیگه لبخند نزدم بلکه ته دلم خالی شد که نکنه واقعا... ولی بعد گفتم نه، کلینزمان اینقدر که احمق نیست ، تا اینکه زمزمه ها شروع شد و اونی که نبایست اتفاق بیفته، اتفاق افتاد،لمان شد دروازه بان اول،سپ مایر و خیلیها گفتن کان حاضر نمیشه نفر دوم باشه و خداحافظی میکنه ولی کان شماره ۱۲ و انتخاب کرد و با تیم رفت، کلی صحنه لذت بخش ازش تو همون جام بیاد دارم، اولین بازی لمان ۲ تا گل خورد که کلی ازش انتقاد شد ولی کان ازش دفاع کرد که مقصر نبوده، یا صحنه ای که قبل پنالتی رفت بالای سر لمان و بهش روحیه داد تو بازی آرژانتین و ..‌. ، بازی رده بندی با پرتغال به عنوان بازی خداحافظی از تیم ملی رفت دروازه و به نظرم از کل بازیهای لمان تو اون جام بیشتر توپ گرفت و به قول مزدک که گفته بود که به مراتب آماده تر از لمانه و اینکه چه جوری نیمکت نشین لمان بوده،بازی و۳-۱ بردیم و گلی خورد که نمیشد بگیریش، به قول فردوسی پور تو ۲۰۰۲ که توپی و که کان نتونه بگیره حتما نمیشد گرفتش.
همه چی ابتدا که شروع شد خنده دار و مضحک به نظر می رسید ولی تبدیل شد به یه کابوس،اونم نیمکت نشینی محبوبترین بازیکن خارجی که می شناختم. بعد از کان تا یه مدت زیاد پیگیر بازیها نشدم، تا ۳ یا۴ سال یادم نمیاد بایرن چه نتایجی گرفت و...
گذشت تا نوبت رسید به یه دروازه بان دیگه، مانوئل نویر، اول اصلا در حد و اندازه های کان نمی دونستمش تا اینکه رفته رفته خودش و ثابت کرد و اینقدر خوب بود که ۴ بار پیاپی بهترین گلر جهان شد اونم درحالیکه یکی دوبار دیگه هم حقش بود، خوش استیل،خوش قیافه، خوش اخلاق ، دوست داشتنی، با اعتماد به نفس بالا، بازی با پای فوق العاده و ابداع کننده یه سبک جدید تو بازی به عنوان یه سوئیپر، با بازیهای درخشانش بعد از ۲۴ سال دوباره آلمان قهرمان جهان شد و... به شدت دوسش دارم و واقعا لذت می برم از بازیهاش، یه دروازه بان همه چی تمام. به راحتی می تونست و هنوزم می تونه رکورددار دستکش طلا بشه و...
تا اینکه یه مصدومیت مسخره اومد سراغش، اولین بار که چند ماه قبل گفتن شاید برای جام جهانی آماده نباشه ، به نظرم خیلی مسخره اومد ولی اینبار بجای اینکه بخندم، وحشت کردم، چون قبلا یه بار ۱۲ سال پیش همچین بلایی سرم اومده بود، یه خورده ترسیدم ولی گفتن نهایت نیم فصل می رسه، بعد شد بازیهای حذفی سی ال و بعد نیمه نهایی و بعد اگه بریم فینال، بعد بازی آخر با اشتوتگارت و... و در تمام این مدت یه کابوس از ذهنم رد میشد که نکنه جدی جدی به جام جهانی نرسه، ولی به خودم دلداری می دادم که به این دلیل بازیش نمیدن که پشتیبانی فوق العاده ای که آلمان داره باعث شد تا نویر بدون هیچ ریسکی با آمادگی صد در صد برگرده واقعا فکر نمی کردم حتی نتونه تو جام جهانی بازی کنه تا اینکه دیروز یعنی ۱۹ اردیبهشت یه خبر خوندم که نویر به بازی با اشتوتگارت و احتمالا فینال حذفی نمی رسه، یعنی بدبختی و بدشانسی از این بزرگتر؟؟؟؟؟ نیمار مهره کمرش شکست، در عرض چند ماه برگشت، حالا بازیکنای ما؟؟؟؟ نویر به راحتی امسال دستکش طلای پنجم و می گرفت و احتمالا بایرن ششمین سی ال و ولی ...
به راحتی این مرد می تونه ۲ یا۳ تا دستکش طلای دیگه و شاید یه جام جهانی دیگه و بالای سر ببره و تبدیل به بهترین و پر افتخارترین دروازه بان تاریخ بشه، ولی بخاطر یه مصدومیت مسخره و اشتباه کادر پزشکی یا هر کس دیگه ای داره همه اینا رو با هم از دست میده.
واقعا از صمیم قلب آرزو میکنم این دفعه دیگه دوران بدشانسیهای ما تموم شده باشه و فوتبال روی خوبش و به ما نشون بده. واقعا خیلی سخته جام جهانی بدون نویر، خدا خودش رحم کنه. یعنی از زمین و آسمون داره برامون می باره، واقعا چرا آخه؟؟؟
مطلب آخر هم اینکه من یکی هنوز باور نمی کنم نویر تو جام جهانی نباشه، ته دلم میگم ۲ یا ۳ بازی دوستانه قبل جام داریم که نویر میره دروازه و شرایط مسابقه و پیدا میکنه و دروازه بان فیکس جام جهانی میشه.به غیر این نمی تونه باشه.

نویر چند هفته ست شرایط بازی داره ولی جدا از ریسک مصدومیت مجدد، آمادگی بازی نداره. اگه یادتون باشه 6 ماه پیش تو اون بازی عملکرد جالبی نداشت و 2 3 تا گل نسبتا بد خورد و دوباره مصدومیتش زد بالا
به نظرم منطقی تر واسه بایرن و هاینکس اینه که تو فینال حذفی به خود اولریش بازی بدن، یک نویر نا آماده می تونه قهرمانی حذفی رو از بایرن بگیره، اما واسه تیم ملی فرق داره، نمی دونم لوو نظرش چیه ولی امیدوارم به تیم ملی دعوتش کنه و تو بازی های دوستانه بهش بازی بده، منم جام جهانی رو بدون نویر نمی خوام، نویر فقط یک گلر نیست و خصوصیت های اخلاقی و شخصیتی ای داره که واقعا منحصر به فرده. الانم حدود یک ماهه که داره با تیم تمرین می کنه و از نظر بدنی شرایط خوبی داره، حتی جالبه که بدونید بیشتر از تمرین گلری، داره با بقیه مثل یک بازیکن عادی فوتبال بازی می کنه، تو بازی های دوستانه ملی همه جوره می تونه به فرم برگرده
ولی خب باید ببینیم لوو چی تو سرشه، هیچ بعید نیست که اصلا حتی دعوتش نکنه، بازی اول آلمان تو جام جهانی 2006 که دیدم کان تو دروازه نیست، تا نیم ساعت که گیج بودم، بعد به خودم امید دادم که حالا بازی اوله و حتما از بازی بعد کان فیکس می شه، ولی بازی بعدی هم خبری از کان نبود و یاس بدی تمام وجودم رو گرفت، قطعا اونا بد حس ترین بازی هایی بود که از آلمان دیدم، هرچند همیشه معتقد بودم و هنوز هستم که لمن هم گلر بی نظیری بود و عملکرد درخشانی داشت، ولی خب کان هم فقط یک گلر نبود، کان غیر عادی ترین بازیکنی بود که دیدم
به شخصه این ترس رو دارم که لوو جام جهانی 2018 رو پیش از شروع زهرمون کنه، شانس قهرمانی تیم بدون نویر و با فیکس بودن و کاپیتانی مولر هم که معلومه چقدره

متاسفانه نویر جام جهانی رو از دست داده.
اصلا جدا از اینکه پاش خوب شده یا نه باید در نظر گرفت ۱ ساله بازی نکرده چطور یه مربی میتونه بیاد نویری رو که ۱ سال از شرایط مسابقه دور بوده رو تو مهمترین تورنومنت فوتبال بازی بده؟!
نویر براش بهتره به خودش فشار نیاره جام جهانی رو از دست بده بهتره تا کل کریرش نابود بشه‌.
تیم پزشکی بایرن رو با یه لپ لپ تاق بزنی سود کردی کجای دنیا حتی تو لیگ محلات تو مهمترین مقطع فصل ۷ بازیکن اصلی تیم مصدوم هستن؟!

تا اینجای حرفتو قبول دارم. اما نمیشه که به علت ملیتت حتما طرفدار تیم کشورت باشی. مث این میمونه که بگی فقط باید طرفدار مثلا:استقلال، پرسپولیس و.....تیمای دیگه ایرانی باشیم. و حمایت از تیمای خارجی جالب نیس.

حالا ایران عاااالی بود